مامان گلم ازت ممنونم

مامان مهربون سارا ، من و سارا وظیفه خودمون میدونیم که از همین جا ازت به خاطر همه شب بیداریها و همه زحماتی که از اون اول اولش برای سارا کشیدی تشکر کنیم ،گرچه واقعا زبان قاصره از تشکر و توصیف این همه زحمات و گذشت مادرانه.

مخصوصا سختی هایی که در دوران بارداری کشیدی ، (اینجا رو مخصوص سارا مینویسم که بدونه)
از  ابتدای هفت ماهگی مامان طفلی یه پاش تو بیمارستان بود و .... اون یکی پاش هم تو بیمارستان بود و فقط هر از گاهی به خونه سر میزد ، یکبار چهار روز و یک بار هفده روز تو بیمارستان بستری بود فقط به امید اینکه جوجه اش سالم باشه (که البته خدا رو شکر اخرش هم همین طور شد) بعد از اون هفده روز هم که هفته ای دو بار میرفتیم بیمارستان برای کنترل وضعیت سرکار عالی!!سونوگرافی و نوار قلب جنین.

بعد از اینکه به دنیا اومدی هم که چون زردی داشتی بازم برگشتی بیمارستان و یک هفته دیگه هم مهمون بیمارستان بودی و مامان مهربونت با اون حال نه چندان خوب و نامناسب مثل پروانه دورت می چرخید و ازت مراقبت میکرد.

فقط میشه گفت ممنون ، ممنون ، ممنون ، ممنون ، ممنون ، ممنون ، ممنون  ، ممنون ، ممنون .......