سارا کوچولوی مامان و بابا

دیروز داشتم با فنجان به سارا اب می داد که یه سر و صداهایی توجهم رو جلب کرد دقت که کردم متوجه شدم دو تا دندون کوچولوی جلو نیش زدن(یعنی تازه دارن در میان)                                                           (۹ماه و ۲۶ روزگی) ...

تقریبا ۱۵ اردیبهشت بود که رفته بودیم قم طی جریاناتی گوشای سارا رو سوراخ کردیم ...

امروز سارا با مامانش رفت به مرکز بهداشت حضرت رقیه که نزدیک خونمونه برای کنترل قد و وزن.  که قدش ٨٠ سانتی متر و وزنش 200/11 بود. ...

سارا=صاف ، پاک ، زلال ، بی غل غش ، ناب ، شاهزاده خانم     ...

مامان مهربون سارا ، من و سارا وظیفه خودمون میدونیم که از همین جا ازت به خاطر همه شب بیداریها و همه زحماتی که از اون اول اولش برای سارا کشیدی تشکر کنیم ،گرچه واقعا زبان قاصره از تشکر و توصیف این همه زحمات و گذشت مادرانه. مخصوصا سختی هایی که در دوران بارداری کشیدی ، (اینجا رو مخصوص سارا مینویسم که بدونه) از  ابتدای هفت ماهگی مامان طفلی یه پاش تو بیمارستان بود و .... اون یکی پاش هم تو بیمارستان بود و فقط هر از گاهی به خونه سر میزد ، یکبار چهار روز و یک بار هفده روز تو بیمارستان بستری بود فقط به امید اینکه جوجه اش سالم باشه (که البته خدا رو شکر اخرش هم همین طور شد) بعد از اون هفده روز هم که هفته ای دو بار میرفتیم بیمارستا...

خانم دکتر پریسا مخلصی خامنه دکتر سارا هستن که تقریبا از اواخر ۱ ماهگی تابه حال او رو پیش ایشون میبریم که دکتر خیلی مهربون و با دقتی هستن.   تازه اخرین باری که رفتیم پیش ایشون به سارا یه برچسب کیتی دادن